کلیه ها و
دستگاه ادراری
در بدن هر
فرد دو کلیه وجود دارد که هر کدام از آن ها در یک طرف شکم، به پشت قرار گرفته اند.
کلیه ها ادرار را تولید می کنند، لوله های بین مثانه و کلیه (حالب ها ) ادرار را
به مثانه تخلیه می برند. ادرار در مثانه ذخیره می شود و وقتی مثانه پر شد، از طریق
لوله اى از مثانه (مجرای ادرار) از بدن خارج مى شود.
دلایل
عفونت کلیه حاد
بیشتر
عفونت های کلیوی از یک عفونت مثانه ایجاد می شوند. باکتری ها از حالب ها عبور
مى کنند و باعث عفونت در کلیه می شوند. این باکتری ها معمولا باکترى هایی هستند که
به طور معمول در روده زندگی می کنند به عنوان مثال اشریشیا کلاى. اکثر افراد
مبتلا به سیستیت دچار عفونت کلیه نمى شوند.
برخی از
عفونت های کلیوی بدون عفونت مثانه توسعه پیدا می کنند که گاهی اوقات به علت مشکلى
در کلیه است. به عنوان مثال، اگر فردى سنگ کلیه یا نارسایی کلیه داشته باشد، بیشتر در خطر
ابتلا به عفونت های کلیوی قرار دارد. معمولا تنها در یک کلیه عفونت ایجاد می شود.
عفونت کلیه حاد در هر سنی ممکن است رخ دهد و در بین زنان بسیار رایج است. این امر
به این دلیل است که زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به عفونت مثانه هستند.
در زنان،
مجرای ادرار نزدیک به مقعد است، که این باعث می شود باکتری ها راحت تر از روده به
مجرای ادرارى برسند. هم چنین مجرای ادرارى در زنان کوتاه تر از مردان است،
بنابراین باکتری ها راحت تر مى توانند به مثانه برسند.
توجه: عفونت های کلیوی در کودکان، افراد
مسن و در دوران بارداری بیشتر شایع است. اما عفونت کلیه در مردان شایع نیست.
علائم
عفونت حاد کلیه
علائم
معمولا به سرعت و در عرض چند ساعت ایجاد مى شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد در پهلو
- تب که ممکن است
باعث ایجاد لرز شود.
- احساس تهوع و یا
استفراغ
- اسهال
- خون در ادرار
معمولا
علائم عفونت مثانه نیز وجود دارد. به عنوان مثال:
ممکن است
تمام علائم ایجاد نشوند. گاهی عفونت حاد کلیه فقط می تواند نشانه های مبهمى ایجاد
کند. به عنوان مثال، فقط به طور کلی احساس ناخوشایندی ایجاد می کند. در افراد مسن
عفونت حاد کلیه ممکن است باعث سردرگمی شود. به همین دلیل است که اغلب زمانى که یک
فرد مسن با سردرگمى مراجعه مى کند، پزشک از او درخواست می کند تا آزمایش ادرار دهد.
تشخیص
پیلونفریت حاد
آزمایش
ساده ای که پزشک می تواند انجام دهد، یک آزمایش آنالیز ادرار است. این آزمایش شامل
آزمودن نمونه ای از ادرار با یک نوار تست ویژه است که به دنبال علائم عفونت مى گردد.
این آزمایش معمولا عفونت کلیه را نشان مى دهد.
با این
حال مهم است که تشخیص را تایید کرده و همچنین مشخص کنید که کدام باکتری باعث عفونت
شده است. این امر یک پزشک را مجاز به تجویز آنتی بیوتیک صحیح می کند. برای این
کار، پزشک باید نمونه ادرار را به آزمایشگاه ارسال کند تا باکتری موجود شناسایی
شود. این روند ممکن است چندین روز به طول بی انجامد، لذا درمان زودتر شروع مى شود.
نمونه ى
ادرار ممکن است تنها آزمایش مورد نیاز براى خانم ها باشد. در بعضی موارد ممکن است
آزمایش های بیشتری انجام شود، مثلا اگر سنگ کلیه یا یک اختلال کلیوی داشته باشید.
معمولا
اگر مرد باشید یا عفونت مجدد کلیوی داشته باشید، نیاز به انجام آزمایش هاى بیشتر
دارید. اگر تست های بیشتری لازم باشد، اسکن اولتراسوند اغلب اولین کاری است که
انجام می شود.
مترونیدازول
برای عفونت کلیه
از
انجاییکه قرص مترونیدازول بر روی عفونتهای بی هوازی موثر است، معمولا کاربردی در
درمان عفونتهای کلیه ندارد مگر اینکه این عفونت پیشرفته باشد و باعث ایجاد آبسه
شکمی شده باشد.
برای
عفونت کلیه چه قرصی بخوریم؟
آنتی
بیوتیک ها معمولا عفونت را پاک می کنند. اگر پزشکان به یک عفونت مشکوک باشند، حتی
قبل از آنکه جواب آزمایش ادرار داده شود، یک آنتی بیوتیک تجویز می کنند.
برخی از
میکروب ها (باکتری ها) به برخی از آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. بنابراین، گاهی
اوقات تغییر آنتی بیوتیک ممکن است لازم باشد. دوره آنتی بیوتیک ها به مدت ۷ تا ۱۴
روز، بسته به نوع آن است. بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت کلیه عادی
عبارتند از:
- سیپروفلوکساسین
- آموکسی کلاو
- تریمتوپریم
داروهاى
ضد درد مانند پاراستامول می توانند درد و تب را کاهش دهند. اگر درد شدیدتر باشد،
ممکن است نیاز به داروهاى قوى تر داشته باشد.
داروهای
ضد التهابى غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن معمولا برای یک فرد مبتلا به عفونت
کلیوی توصیه نمی شود. این امر به این دلیل است که ممکن است در کار کلیه تداخل
ایجاد کنند. برای جلوگیری از کمبود مایع در بدن ( دهیدراتاسیون )، باید مقدار
زیادی مایع مصرف کنید.
در بسیاری
از موارد که عفونت بیش از حد شدید نیست، درمان می تواند در خانه انجام شود و عفونت
با یک دوره از قرص های آنتی بیوتیکی از بین رود. اگر درمان درخانه باشد و بعد از
۲۴ ساعت علائم بهبود نیافته یا فرد احساس بدی داشته باشد، فرد باید به پزشک مراجعه
کند. با این حال، برخی افراد باید به بیمارستان منتقل شوند، اگر:
- عفونت شدید است
و باعث حال بسیار بد مى شود.
- فرد قادر به
مصرف هر گونه مایعات و یا دارو (به علت بد بو و یا به علت استفراغ) نباشد.
- علائم با آنتی
بیوتیک حل نشده باشد.
- فرد یک زن
باردار باشد.
- فرد بسیار ضعیف
شده باشد.
- فرد مبتلا به
مشکلات کلیوی باشد.
- فرد مبتلا به
دیابت باشد.
در
بیمارستان، آنتی بیوتیک ها را می توان به طور مستقیم به صورت داخل وریدی داد تا
اثر فوری و بیشتری داشته باشند.
درمان
گیاهی عفونت کلیه
در حالیکه
مصرف مقدار مناسب آب یکی از مهمترین کارهایی است که برای اطمینان از دفع مکرر
باکتریها از مجاری ادرار باید انجام دهید، اما برای تسکین بیشتر و خاصیت پیشگیری،
می توانید درمان های خانگی عفونت کلیه را امتحان کنید تا مطمئن شوید که عفونت از
شما دور می گردد.
درمان
عفونت کلیه با سرکه سیب
اسید
مالیک موجود در سرکه سیب، دارای خواص ضد باکتریایی است که می تواند از گسترش عفونت
جلوگیری کند. یک مطالعه همچنین فواید سرکه سیب در جلوگیری از آسیب اکسیداتیو کلیه
را نشان می دهد. برای بهره مندی از خاصیت درمان عفونت کلیه، یک قاشق غذاخوری سرکه
سیب و دو قاشق چای خوری عسل را در آب گرم بریزید و این مخلوط را دو بار در روز و
به مدت چند هفته مصرف کنید. عسل اضافه شده دارای خواص ضد التهابی و ضد باکتری است.
آب ذغال
اخته برای عفونت کلیه
(Cranberry)
در مورد
اثربخشی ذغال اخته داده های متناقضی وجود دارد. با افزایش اسیدیته ادرار، آب ذغال
اخته به شما در جلوگیری از رشد باکتری ها در دیواره های مثانه کمک می کند. یک
مطالعه همچنین نشان داد که آب ذغال اخته و بلوبری، می توانند به عنوان داروهای
خانگی برای عفونت کلیه استفاده شوند، زیرا می توانند از چسبیدن باکتری ها به کلیه
ها جلوگیری کنند.
اگر می
خواهید آنرا بنوشید، حتما مطمئن شوید که نوشیدنی شما طبیعی بوده و شیرین شده نیست.
در صورت استفاده از داروهای رقیق کننده خون از نوشیدن آن خودداری کنید و به طور
کلی، هیچ کس نباید به مدت نامحدود آب ذغال اخته به مقدار زیاد بنوشد. مصرف حداکثر
یک لیوان در روز برای جلوگیری از سایر خطرات مانند سنگ کلیه توصیه می شود.
درمان
گیاهی عفونت کلیه با آب جعفری
یک
نوشیدنی متفاوت که می تواند به عنوان بخشی از داروهای خانگی شما برای عفونت کلیه
مصرف شود، آب جعفری است. این ماده می تواند سموم و میکروارگانیسم های موجود در
کلیه ها را دفع کند. یک مطالعه نشان داده که آب جعفری منجر به افزایش دفع ادرار در
مقایسه با آب می گردد، زیرا باعث می شود باکتری های بیشتری از بدن دفع شوند.
جعفری
همچنین حاوی مواد مغذی متعددی از جمله ویتامین های A،
B و C است، جعفری خشک یا تازه بریده شده را
برای مدت زمان تقریبی پنج دقیقه، در آب بجوشانید، صاف کرده و قبل از نوشیدن خنک
کنید. این نوشیدنی را می توان با آب لیمو، و عسل مخلوط کرد تا طعم بهتر و مزایای
بیشتری داشته باشد. از آنجا که جعفری ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد،
قبل از امتحان این روش با پزشک خود مشورت کنید.
زرشک
در یک
مطالعه بر روی ۵۷ زن مبتلا به عفونت ادراری، نشان داده شد که زرشک به طور موثر
عفونت را سرکوب می کند. زرشک به عنوان ضد باکتری، ضد عفونی کننده ادرار، قابض و
بهبود دهنده غشاهای مخاطی دستگاه ادراری عمل می کند. این ماده همچنین ادرار آور
است.
برگ قاصدک
برخلاف
ریشه که بر تعادل سلامت دستگاه گوارش و کبد موثر است، این گیاه بسیار مدر بوده و
برای تخلیه مثانه و تسکین علائم استفاده می شود.
کلاله
(مو) ذرت
دارای
خواص تسکین دهنده از طریق ساخت موسیلاژ یا آرامبخش است. این ماده باعث تسکین غشای
مخاط تحریک شده می گردد. همچنین دارای اثر ادرار آور است. همچنین سرشار از سیلیس و
سایر مواد معدنی ست، که به تقویت بافت ها کمک می کند.
درمان
عفونت کلیه با گیاه دم اسب
گیاه دم اسب
نیز، مانند کلاله ذرت برای درمان عفونت کلیه عمل می کند.
ریشه گل
ختمی
گل ختمی
اثر تسکین دهنده و نرم کننده ای بر غشای مخاطی تحریک شده دستگاه ادراری دارد.
گل مهرطلا (Goldenseal )
گا مهر
طلا یک داروی ضد باکتری و ترمیم کننده غشای مخاطی قوی برای التهاب دیواره مجاری
ادرار است.
عوارض
ناشی از عفونت حاد کلیه
در افرادی
که عفونت کلیه دارند، اگر درمان به سرعت انجام شود، افراد می توانند به بهبودی
کامل دست پیدا کنند. عوارض احتمالی که در تعداد کمی از موارد رخ می دهد،
عبارتند از:
- گاهی ممکن است
میکروب های (باکتری ها) ناشى از عفونت کلیه، به جریان خون منتقل می شوند، به
خصوص اگر درمان با تأخیر انجام شود. این اتفاق ممکن است باعث مسمومیت با خون
(سپسیس) شود که می تواند جدی یا حتی تهدید کننده زندگی باشد.
- در زنان باردار
مبتلا به پیلونفریت، ممکن است نوزاد زودتر یا با وزن کمترى به دنیا آید.
- آبسه کلیه (به
ندرت) می تواند توسعه یابد.
- گاهی اوقات باعث
آسیب دائمی به بافت های کلیه می شود.